Mama met lach & rimpel
| Beschikbaarheid: | Op voorraad (79) |
| Levertijd: | verzending binnen de 4 werkdagen |
Nieuw boek van San Eyckmans: Mama met lach en rimpel
Pas op haar 41ste werd San Eyckmans mama. Sommige mensen vinden dat een late roeping voor het moederschap, zelf zegt ze dat ze er toen pas klaar voor was. Na tien jaar kijkt ze achterom en beschrijft wat ze over mama-zijn heeft geleerd sinds haar dochtertje Akiko in haar leven kwam.
In Mama met lach en rimpel laat San de lezer over haar schouder meekijken in haar eigen leven. Niet alleen de vrolijke, maar ook de moeilijke aspecten van het ouderschap komen aan bod. Het mooie en ontroerende van de onvoorwaardelijke liefde voor een kind, maar ook de twijfels en onzekerheden als blijkt dat het leven met een kind helemaal niet verloopt volgens een vooraf bedacht plan. Het resultaat is een vat vol doorleefde wijsheid, met inzichten die San graag doorgeeft aan andere vrouwen: zowel mama’s die midden in de praktijk van het opvoeden staan als vrouwen die nog twijfelen of een kind krijgen al dan niet een goed plan is voor hen.
San maakt de lezer deelgenoot van haar groeipad als mama. Struikelen, vallen en weer opstaan ziet ze als een essentieel onderdeel daarvan. Ze veegt de moeilijke fases uit haar leven niet onder de mat, maar puurt er een rijke ervaring uit en geeft die aan haar lezers door. Zoals ze schrijft: 'Ik heb zoveel geleerd sinds mijn kind in mijn leven opdook. Over relaties, over mezelf, over liefde, geluk en onzekerheid, over angst en woede en ontroering, over vertrouwen en vasthouden en loslaten. Een aantal van die inzichten wilde ik graag delen met anderen. Ik had ze zelf graag ergens gelezen voor ik aan dit levensveranderende avontuur begon.'
Uitdagingen waren er volop: San ging al na een paar jaar uiteen met de papa van Akiko. Ze moest zoeken naar een nieuw evenwicht als alleenstaande mama en steun van anderen leren toelaten bij het creëren van een warm nest. Gelukkig kon ze ook putten uit haar ervaring als therapeut en coach, en veel van haar professionele bagage toepassen: emoties gebruiken als gps, werken aan een goede hechting, inzetten op zelfzorg … Er kwam ook een nieuwe man in haar leven, die gaandeweg zijn plaats en rol vond in de nieuwe constellatie met partner en kind.
Met al die elementen construeert San Eyckmans een inspirerend verhaal, dat heel wat thema’s aanraakt die herkenbaar zijn voor vele mama’s – met of zonder rimpeltjes. Het boek is niet bedoeld als een handleiding in mama-zijn, maar wil vooral andere mama’s een steuntje in de rug geven tijdens hun eigen zoektocht naar vervullend ouderschap. Ook voor vrouwen die nog twijfelen of een kind voor hen wel een goed plan is, biedt het heel wat stof tot nadenken.
Mama met lach en rimpel is doorspekt met gevatte uitspraken van Sans dochtertje Akiko. De manier waarop zij naar de wereld kijkt, kruidt het boek met humor en relativering. Akiko: ‘Mama, van toen ik klein was heb ik dit nog nooit kunnen zeggen: dank je wel dat je mij gemaakt hebt.’
Over de auteur(s)
San Eyckmans (1970) is licentiaat in de rechten en volgde een opleiding tot gestalttherapeut. Ze faciliteert leiderschapsontwikkeling bij Stedelijk Onderwijs Antwerpen en werkt zowel met individuen als met teams. Eerder schreef ze EHBL. Eerste hulp bij leidinggeven (Acco, 2010).
Akiko Antonissen (2011) houdt van paardrijden. Met haar spitse uitspraken over hoe ze naar het leven kijkt, verzamelde ze al veel likes op Facebook. Nu mikt ze nog hoger.
Wij - mijn partner, mijn twee jongens en ik - lazen dit boek tijdens een heerlijke vakantie. Ik in stilte en in stukken, met zachte en eerlijke gesprekken ertussen over ons samengesteld gezin, het belang van humor, terug mama worden op je 40 en mildheid tegenover mezelf als mama, als mens. Mijn oudste zoon las de anekdotes van Akiko luidop voor, de jongste en wij in een deuk om de gevatte, speelse, eerlijke en wonderlijke uitspraken van Akiko. Sindsdien ligt dit boek op mijn nachtkastje. Ja, het is een keeper, eentje om af en toe in terug te bladeren. En ook sindsdien heten frambozen hier framblijen - of blijven ze onbestemd op onbestemde dagen. Een aanrader!
Oh zo herkenbaar!! Leuk en vlot geschreven, herkenbaar voor alle ouders, mooi, grappig, eerlijk, .... dank je San en Akiko voor dit fijne leesmoment en jullie avontuur!
Ik was een jonge moeder. Geen idee hoe anders het zou zijn als ik op oudere leeftijd mama was geworden. Alhoewel, San en Akiko geven een inkijk hoe het zou kunnen zijn. Ik heb het boek met mondjesmaat gelezen. Niet omdat het me verveelde, integendeel. Wel omdat het fijn was om het genot van dit juweeltje wat te rekken. De liefde spat er af. De wederzijdse liefde van een mama en haar kind. De dagelijkse verwondering om elkaar. Wat me vooral ook raakt is het groeiend besef van beiden hoe ze bij elkaar passen. Vaak hoor je dat kinderen krijgen op latere leeftijd vooral heel lastig is. Dit boekje leert je dat de maturiteit van de leeftijd moederliefde ook zoveel intenser kan maken.
Wat een fantastisch leuk en inspirerend boek! Vanaf bladzijde 1 werd mijn nieuwsgierigheid opgewekt naar San haar verhaal en Akiko haar beleving. De vlotte pen van San in combinatie met de grappige uitspraken van Akiko heeft gemaakt dat ik het in 1 ruk heb uitgelezen. Maar het is zo’n boek dat je regelmatig nog eens vastneemt om snel weer een uitspraak of anekdote uit op te vissen en glimlachend weer weg te leggen. Mijn jongste dochter lijkt erg op Akiko, iets minder spraakzaam ;-), en wat ik heel fascinerend vond in het boek is de kijk van Akiko op de dagdagelijkse dingen in het leven. Haar leuke, eerlijke, slimme, ongeremde kijk op de wereld rondom haar, bracht me wat dichter bij mijn eigen dochter. En vaak dacht ik “ahaaaaa met die bril kijken zij er naar”
" Een boek over mama's met kinderen, dat is toch geen leesvoer voor vrouwen zonder kinderen ? ....
Ik was verrast want het boek overspant eigenlijk zoveel meer dan dat!
Ik heb bijgeleerd over relaties, in de meest brede en ongebruikelijke vorm. Ik heb gelezen dat mensen niet onfeilbaar zijn, maar dat dit ok is, en eigenlijk een leerproces is. Hoe mooi!
Ik heb inzichten gekregen over "hechting", op zo'n manier dat het aanzet om er meer over te lezen.
Ik kreeg ook bewondering voor haar mildheid voor bepaalde mensen en voor sommige van hun gedragingen. Wat heb ik daaruit geleerd!
Het boek is een prachtige, kritische maar ook milde spiegel naar zichzelf. Hieruit kan elk leergierig mens leren !
WAT EEN BOEK IS ME DAT!! (ja, in hoofdletters, want ik roep het uit)
Ik ben dan zelf geen biologische moeder van een of ander kind, toch is het 'moeder zijn' me niet vreemd, in mijn jarenlange ervaring als meemoeder van de kinderen van mijn partner(s). En heel veel van wat San in haar boek omschrijft is zo verdomd herkenbaar. Wie San kent (en ik ken haar, als haar vroegere management assistant) weet dat je je bij haar aan veel boeiende, interessante, grappige, ja, vaak zelfs hilarische situaties mag verwachten. Ze deelt ook graag en veel van haar inzichten. Telkens weer inspirerende, coachende, soms heel down-to-earth, maar vaak ook heel diepgravende gedachten.
En de gedachten en ervaringen als mama worden in dit boek allemaal heel vlotjes neergepend. Want als er al iemand een vlotte pen heeft, dan is het San wel.
Wie dit boek NIET leest, die mist een prachtkans voor het lezen van een subliem mama-kind-boek! Dit boek haal je gewoon in huis. Leesplezier verzekerd!
Verrassend en herkenbaar, interessant en ontspannend.
Ik las het boek in een ruk uit maar blader er nu nog af en toe in: om mijn eigen moederschapsissues te relativeren, als inspiratie voor een andere aanpak maar vooral, omdat ik weet dat ik het met een glimlach weer dicht sla.
Een aanrader!
Wat een heerlijk, ontwapenend, oprecht mama verhaal. In 1 ruk uitgelezen.
Ik genoot heel erg van het 'de-perfecte-mama-bestaat-niet-en als je -gewoon-je-best-doet-is-dat-fantastisch' gevoel!
Mijn eigen ‘mamawordingsverhaal’ mag dan ver liggen van dat wat San beschrijft – ik was maar 29 en geen 40 toen mijn eerste kind geboren werd en toen kwamen er nog 2, ik scheidde niet van de papa, mijn kinderen zijn zonen, San heeft een dochter (een heel andere beleving!!) enzovoort… – de herkenning bij dit boek is zo groot, de thema’s die San uitrafelt zo pertinent, dat ik het net zo goed op mijn eigen moederlijf geschreven vind.
Het boek wil “geen handleiding in mama-schap zijn”, het is in – haar woorden – “meer een reisverslag van hoe ik de voorbije jaren heb beleefd, wat ik heb geleerd, waar ik blij van ben geworden en waar ik het anders had willen doen”. Het krijgen van een kind (op haar 40ste dus) zet ze vrolijk in de rij van “alle zotte avonturen die ik begonnen ben in mijn leven”, waarbij ze meteen verduidelijkt dat dit wel “het spannendste, het meest onvoorstel- en onvoorspelbare” is. Met haar boek hoopt ze “andere vrouwen/mama’s te inspireren om hun weg te zoeken, opdat ze zich gesteund en minder alleen voelen op de momenten waarop het lastig is.” En dat het hen zou “uitnodigen om de tijd te nemen om uit te zoeken wat bij hun mama-zijn past”.
Een handvol zinnetjes als inleidend “waarom van dit boek”, dat helemaal de lading dekt van de al wat volgt. San neemt je mee van bij haar verlangen naar een kind en haar zoektocht als alleenstaande mama (ze scheidde van de papa vóór hun kind twee jaar oud was), over haar worstelingen met het innemen van pakweg de boven- en de onderpositie in de opvoeding, via vele verrassingen, de ontdekking van warme steun, ook op plaatsen waar ze die misschien minder had verwacht, tot het toelaten van een nieuwe partner in het verhaal. Ook aanwezig: het besef dat er altijd ploeteren zal zijn, maar dat je ook als het ware doordacht of overdacht kunt ploeteren, zodat zowel je kind als jijzelf er beter van worden en met meer vrijheid en vrolijkheid in het leven kunnen staan … Zonder het concept met die woorden te benoemen is Sans verhaal dat van haar eigen groeitraject als “good enough mother” (Donald Winnicott). Wel met zoveel woorden geëxpliciteerd zijn concepten als hechting, vasthouden en loslaten; op inspirerende wijze besteedt ze ook aandacht aan (de moeizame weg naar) zelfzorg.
Best veel zwaarte, zou je kunnen denken, maar het tegendeel is waar. Dit is het verhaal van een mama met beschadigingen in haar voorgeschiedenis (maar wie heeft die niet, is haar eigen relativerende en zelfhelende houding daartegenover), maar die vooruitkijkt en het leven alle kansen geeft. She sucks the marrow out of life, is misschien wel een passende beschrijving. Het prettige voor de lezer is dat San zich als schrijfster de beleving zelf van de moeilijke passages in haar leven, zowel vóór haar moederschap als sinds het aanbreken ervan, nog wel herinnert, maar op veilige afstand houdt, dit wil zeggen, ver van haar schrijfpen. Ze zijn verteerd, als lezer hoef je niet mee de put in. Hoogstens mag je af en toe even over de rand piepen terwijl je – met een regelrechte feelgoodmoviecliché-uitdrukking – hand in hand met San door de duinen van het leven dartelt.
Resultaat van dat alles is een prettig lezend, zalig relativerend, ja zelfs rustgevend verhaal, waarin humor elke vorm van drama opvangt, sublimeert. De grappige en leuke, veelal in het thema passende uitspraken van dochterlief krijg je er gratis bij. Het zijn tekeningen van een kinderhand als opgroei-illustraties bij een zoekend moederschapsverhaal. En ja, soms hoor je de moeder praten door de mond van de dochter – moeilijk om dat te vermijden in een bij momenten symbiotisch samenleven van een vrouw en een klein meisje – maar dat zie ik graag als terugkaatsingen van wat een jonge fietser kan opvangen uit het openstaande raam van de traagrijdende auto op de rijweg naast haar. Nog mijlenver verwijderd van het volwassen leven wordt dochter Akiko willens nillens dagelijks overgoten met de saus waarmee mama San haar eigen leven afkruidt. Weerbaarheid, veerkracht, frustratietolerantie, humor, relativering, zelfzorg, komen naar voren als krachtige tools in een opvoedingsverhaal. Struikelen en vallen worden daarbij als onderdelen van groei niet onder de mat geschoven, maar integendeel even hard erkend als rechtkrabbelen en weer verder gaan. Doordat ook die moeilijke fases van het leven in het boek een plaats en aandacht krijgen – maar wel vóór aanvang van het schrijfproces ‘behoorlijk’ werden verwerkt! –, is het vooral een boost van positiviteit en levensdurf die na lectuur blijft nazinderen.
Nu ik erbij stilsta… eigenlijk lijkt dit boekje zo uit San Eyckmans’ mouw te zijn geschud.
Maar … eerlijk? Die indruk heb je van haar dochter bij momenten ook.
Elisa Candela
Beoordeling boek Mama met lach en rimpel een boek waarbij mijn ogen niet droog bleven.
Omdat ik of moest schaterlachen of heel ontroerd was, het leest vlot
Een boek om af en toe erbij te nemen en terug weg te leggen of om in 1 ruk uit te lezen. Of allebei! Een aanrader voor moeders die alleen zijn, voor de twijfelaars, voor degene die de moed wat kwijt zijn. Of gewoon voor alle mama's! Lees en geniet van dit boek vol mildheid en met humor geschreven!
Het lezen van dit boek wekt spontaan een innerlijke glimlach op. Het geeft heel veel verrijkende inzichten voor het ouderschap, maar er zit zo'n fijne levenswijsheid en humor in verweven dat het werkelijk sprankelend aanvoelt. Zeer herkenbaar voor wie al kinderen heeft en zeer nuttig voor wie er nog al wil beginnen. Het geeft je moed op alle vlakken, het is puur om te lezen, enkel de essentie, geen overbodige ballast... van dit soort boeken hou ik echt.
Een aanrader!